We create new forms with the expectation that

they will be complete, stable, and eternal. Unsuccessfully, however, just as every newborn love contains its death, they too - ephemeral - are doomed to end.
The only thing that remains forever is the process of transformation itself. The new forms that appear "strangely different" are reminiscent of older ones, but they are not. They look like they are ready to tear down the walls, to overcome the limitations, but as soon as they are empty, they collapse.

Δημιουργούμε νέες φόρμες με την προσδοκία ότι θα είναι ολοκληρωμένες, σταθερές, αιώνιες. Ανεπιτυχώς όμως, όπως κάθε έρωτας που γεννιέται περιέχει και το θάνατό του, έτσι και αυτές- εφήμερες -είναι καταδικασμένες να καταλήξουν.
Το μόνο που παραμένει για πάντα, είναι η ίδια η διαδικασία της μεταμόρφωσης. Οι νέες φόρμες που προκύπτουν "παράξενα διαφορετικές" θυμίζουν παλαιότερες, αλλά δεν είναι. Μοιάζουν σαν να είναι έτοιμες να γκρεμίσουν τα τείχη, να υπερβούν τους περιορισμούς - μόλις αδειάσουν όμως επέρχεται η κατάρρευσή τους.